Het begin van het creatieve proces voor Doe Maar! De Nederpop musical liep voor decorontwerper Joris allesbehalve volgens het boekje. “Carline (de regisseur), Eline (de choreograaf) en ik zaten nog midden in Malle Babbe, de musical over Rob de Nijs,” vertelt hij. “En toen gaf de manager aan dat we toch echt moesten beginnen aan Doe Maar!.”

Dus begon hij — zoals altijd — met beelden. “Ik start graag met knippen en plakken, het maken van een maquette. Ik wist dat dit decor rauwer en groter mocht worden dan de vorige versie uit 2007.” De eerste visuals vielen in de smaak bij Carline. “Ze vond het idee helemaal leuk,” lacht hij. “Tot ze later bij mij op het atelier kwam en zei: ‘O nee, maar dit is helemaal niet wat ik bedoelde!’ We bleken allebei een ander spoor in ons hoofd te hebben. Dat kwam ook omdat we nog zo diep in Malle Babbe zaten.”

De platenspeler die alles in beweging zet

Uiteindelijk vond hij zijn richting in de muziek zelf. “Doe Maar is muziek. De band is in deze musical ook echt onderdeel van de cast. Dus dacht ik: als muziek het hart vormt, waarom dan niet letterlijk? Het podium werd een platenspeler.” Met twee grote draaischijven tot zijn beschikking ontstond het idee van een toneelvloer opgebouwd uit reusachtige elpees. “Alle meubels staan op die draaiende platen, en zo bewegen de scènes als het ware op de maat van de muziek naar elkaar over. Dat gaf meteen een sterk concept.”

Groot denken dankzij techniek

Technisch gezien bood het vaste theater waarin de musical speelt veel ruimte voor vernieuwing. “Omdat we niet steeds hoefden op- en af te bouwen, kon ik groots denken. We hebben drie liften, twee draaischijven en zelfs een loopband kunnen realiseren. Dat maakt de voorstelling veel dynamischer.” Toch was er ook een uitdaging. “De zichtlijnen waren tricky, vooral omdat de stoelen vrij steil oplopen. De bandleden moesten hoog staan, maar wél zichtbaar blijven, ook voor het balkon. We hebben daar veel op getest. Uiteindelijk hebben we het onderste uit de kan gehaald om het publiek die volledige Doe Maar-beleving te geven.”

Licht, projectie en theatermagie

Licht en projectie spelen eveneens een cruciale rol. “De sets zijn open en transparant, dus de focus creëren we met licht. Door slim te werken met tegenlicht en interne spotjes in de set, kunnen we op een enorme speelvloer toch heel intiem focussen.” Samen met lichtontwerper Bart van den Heuvel ontwikkelde hij een dynamisch lichtplan. “We hebben ook een enorme LED-wand die continu beelden toont die de scènes versterken. Soms projecteren we op de LP’s zelf of over het hele decor heen. Dan ontstaat er weer een nieuwe laag, een stukje theatermagie. Zo bewegen we constant tussen de rauwe, stedelijke energie van Doe Maar! en filmische momenten van focus en emotie.”

Een knipoog naar het verleden

Wat hij hoopt dat het publiek meeneemt? “Dat ze zich onderdompelen in nostalgie. Dat ze even teruggaan naar die tijd — of ze nu jong waren in de jaren tachtig of niet. En dat ze misschien denken: ‘Doe mij nog maar een keer die periode!’”

“Net als Doe Maar zelf mogen we best wat vaker buiten de lijntjes kleuren.”

En voor de echte fans heeft Joris nog een kleine uitdaging verstopt: “In het decor zitten een paar echte Doe Maar-elpees verborgen. Hoeveel kun jij er vinden tijdens de voorstelling?”